تولدت مبارک نازنین پسرم

اجازه می خواهم توضیح بیشتری ننویسم و برگردم به همان جایی که ابتدا می خواستم برایتان تبریک بنویسم....پس از همانجا شروع می کنم و برای کودک اتان با سادگی ـ کلمات می نویسم: تولدت مبارک پویان جان ... و برای شما ... در امتداد و با سادگی همان کلمات می نویسم : بانو چشمانتان بهشت..... سپس می نویسم عیب ـ واژه هایم را ببخشید بانو ....ببخشید که واقعا" نمی دانم با چه کلمه ای می شود این همه را ، و نیز این روز مهم را برای مادری تبریک گفت که با واژه هایی نفیس ، آنروز را در دیوارهای این خانه برای کودک اش آشکار و بدون رمز نوشته است تا شاید تمام رهگذران این خانه بتوانند ملاحت و نمک این پسر کوچک را با لبخندـ واژه های پر مهری که مادرش نوشته است امضاء کنند....پس من نیز بی آنکه بخواهم به تقلای یافتن واژه ی دیگری برای نوشتن شادباش باشم ، به ترجمه ی سطرهایی پر احساس و آن عاطفه هایی پناه می برم که شما برای فرزندتان نوشته اید ....واژه هایی که با خواندنشان دلم خیس از هوسی می شود که با آنها بسوی روزهای کودکی ام کشیده می شوم.... واژه هایی مملو از طلوع سپیده ی عشق....سرشار از رویش محبت و لبخند....واژه هایی یکتا در طغیان محبت مادرانه ....واژه هایی که بی نظیرند... واژه هایی که با خواندنشان می شود رابطه ها و لحظه های شیرین مادری را دریافت که با نفسهای گرم و دلنشین کودک اش روییده می شوند و کران تا کران دلش را مملو از لذت روانبخش نسیم می سازند....سرشار از وزیدن نسیم عشق...نسیم محبت....نسیم زندگی....چیزی آکنده از زایش و روییدن یک احساس....چیزی مثل خود ـ خود زندگی.... بهمراه موج و اوج یک لبخند ....چیزی مثل خوشبختی ...چیزی مثل یک طعم ....مثل طعم امنیت....امنیتی که فرصت خوبی را نصیب خیالهای بانو می سازد تا هجاهای یک ترانه را در سکوت لحظه های کسی آواز بخواند......کسی شبیه زیباترین خیال...کسی که بودنش کافی ست تا در تمام ثانیه های زندگی ، آرامشی خارق العاده در زندگی بانو فرا بنشیند....کسی که خشت خشت این خانه را زنی با تمام وجودش بنام او بنا نهاده است....کسی که در پی پروانگی های یک مادر ، اکنون کودک3 ساله ای شده است و بوسه های مادرش، خلصه های عاشقی را از آستین چشمهای او بر می دارد....کودکی که پای تمام دلبستگی و وابستگی های زنی را در تعلق خویش گرفته است با مقدس ترین واژه ی عشق....واژه ی مقدسی بنام مــــــــــــادر.....مـــــــــــــــادر...... یک مادر .....و فرزندش که نفسهایشان عاطف و معطوف شده اند تا به بهانه ی زاد روز تولدش ، ظرافتهای سپیده دم را آن روز با واژه هایی بی نظیر و در آرامش این وبلاگ ، به وقت طعم عید جشن بگیرند و من در ادامه ی حرفهایم چشمهای واژه ها را در چشمهای واژه های او می دوزم ....می خواهم حوصله ی مهربان یک مادر را به لحظه های التهاب و اضطراب وازه هایی بیاموزم که هم اکنون از مقابل دیدگان او عبور می کنند.....پس با همین واژه ها ، آرزوهایی را می سازم و برای بانو و کودش می نویسم...آرزوهایی که صمیمی اند ....آرزوهایی که از ته دلم برخاسته و با نوک قلم مجازی ام نوشته می شوند ...پس آرزو می کنم لبخند را که همیشه پذیرا باشید چون میزبانی محترم ....آنگاه آرزو میکنم به معنای واقعی کلمه ....آرام باشید.....آرام بگیرید....به معنای واقعی کلمه ....خوب باشید.. ..خوب باشید آنگونه که دلتان میخواهد... نیز برای شما و برای کودک اتان آرزو می کنم لحظه هایی را که نغمه سرایی کنید ، پای بکوبید و بی پروا بخندید .... برایتان دلی را آرزو می کنم که از جنس آسمان است و آرامشی الهی دارد...شوق نفس کشیدن را می خواهم در حالیکه کنارتان هستند تمام آنهایی که دوست دارند در کنارتان باشند و شما دوست دارید آنها در کنارتان باشند...... با آنکه می دانم آنچنان پرحرفی کردم که اندازه ی آن از اجازه و اندازه ی چندین و چند نظر هم فراتر رفته است ، اما در پایان حرفهایم بازهم برایتان طعم امن خداوند را می خواهم بانو....طعم امن خداوند تا مرزهایی بی نهایت... ....تا روزهایی پر از امنیت ـ و زایش نفس یک مادر ، و آرامشی روییده و بالیده از نفسهای یک فرزند.......تا روزهایی باشکوه.....تا حرمت ساده عشق .......تا سجود و ربّیَ الاَعلی!... واقعا از متن زیباتون لذت بردم و چندین و چندین مرتبه مرورش کردم. بابت تبریکتون صمیمانه تشکر میکنم و ارزوی شادکامی و خوشبختی رو برایتان دارم